ΔΗΜΟΣ ΖΑΧΑΡΩΣ

Ο Δήμος Ζαχάρως για την παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού.

Ο Δήμος Ζαχάρως για την παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού.

 

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

 Σαν σήμερα, στις 20 Νοεμβρίου 1959 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε τη  Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού. Την ίδια ημερομηνία, 30 χρόνια αργότερα, το 1989,  η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε τη  Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Η 20η Νοεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού και για πρώτη φορά εορτάστηκε το 1954. Η 20η Νοεμβρίου κάθε έτους είναι η ημέρα που παγκοσμίως προωθείται η  ευαισθητοποίηση όλων με στόχο  τη βελτίωση της ευημερίας όλων των παιδιών στη γη. Στόχος είναι η κατοχύρωση των βασικών αρχών και η δέσμευση των  Κυβερνήσεων να εντείνουν τις προσπάθειές τους για μια φιλική για το παιδί κοινωνία.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο των Ηνωμένων Εθνών, η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού ενισχύει τα παιδιά και τους νέους να ενώσουν τις φωνές τους για τα μεγάλα ζητήματα  της γενιά τους όπως είναι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, η ψυχική υγεία, η εκπαίδευση, η εξάλειψη του ρατσισμού και των διακρίσεων  και να παρακινήσουν τους ενήλικες να συμβάλουν στο δρόμο για ένα καλύτερο μέλλον για όλους. 

Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού έχει υπογραφεί από 196 χώρες και αποτελεί νόμο της χώρας μας από το 1992 (Ν.2101/1992). Αναγνωρίζει ότι όλα τα παιδιά χωρίς διακρίσεις έχουν δικαιώματα όπως οι ενήλικες, όμως, τα παιδιά έχουν και επιπλέον δικαιώματα, καθώς χρειάζονται ειδική φροντίδα και προετοιμασία για να ανατραφούν μέσα σε πνεύμα ειρήνης, αξιοπρέπειας, ανοχής, ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης, ώστε να προετοιμαστούν πλήρως για να ενταχθούν με επιτυχία στο κοινωνικό σύνολο.

 

Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού είναι ένα μνημειώδες κείμενο που αφορά όλους μας και αναφέρει:

“Το παιδί θα απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα….χωρίς διάκριση φυλής, χρώματος, φύλλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, περιουσίας, οικογενειακής προέλευσης ή άλλης κοινωνικής θέσης του ίδιου του παιδιού ή της οικογενείας του”. Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού (1959), Αρχή Πρώτη.

 

Ο Δεκάλογος των δικαιωμάτων του παιδιού είναι η φωνή του που κραυγάζει:

Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.

Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.

Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.

Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.

Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.

Δικαιούμαι να μάθω τί είναι καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.

Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.

Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.

Δικαιούμαι να ζήσω σε μια κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.

Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. ΄Έναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά. (Πηγή UNICEF)

ΩΣΤΟΣΟ… Το Νοέμβριο του 2021, τα στοιχεία της UNESCO, που αποτυπώνονται στο παρακάτω γράφημα, είναι απογοητευτικά.              ΣΗΜΕΡΑ, εκατομμύρια παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, δεν απολαμβάνουν το αγαθό της μόρφωσης, βιώνουν τον όλεθρο του πολέμου, υφίστανται σωματική ή ψυχική κακοποίηση. ΣΗΜΕΡΑ  ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΒΙΑ  ΚΑΘΕ ΕΠΤΑ ΛΕΠΤΑ.

Αυτή είναι η  πραγματικότητα που έχουμε χρέος να ανατρέψουμε…